Rondreizen met 3 vrouwen

27 april 2018 - Accra, Ghana

27-04-2018, Tinkong & Accra

Vroeg uit de veren, want we gaan op tijd naar Accra. Alle spullen waren al gepakt, dus konden we zowat gelijk vertrekken, maar eerst even de kliniek laten zien aan de meiden en iedereen daar voorstellen en daarna hup in de trotro naar Accra.

Na een lange rit kwamen we dan eindelijk aan in Accra, maar nog niet op de plek waar we moesten zijn. Dus, hup weer de trotro in en toen we nog lang door Accra hebben gereden, kwamen we eindelijk aan bij ons hotel. Jenos Hotels.

Op booking.com stond dat dit hotel op de Obutu road nummer 54 zat en toen we hier aankwamen stonden we voor een grote poort. Het hotel leek van buiten niet op de foto’s en we belden de eigenaar of hij de deur kon openen. Na een half uur gewacht te hebben was er nog geen beweging in de deur gekomen en gingen we maar roepen of mensen ons hoorden.

Uiteindelijk kwam er iemand naar buiten en vroeg wat we hier kwamen doen, we vertelden dat we hier geboekt hadden, maar de man keek ons heel vreemd aan. Hij vertelde dat dit een kerk was en dat Jenos Hotels een stuk verder zit.

Toen we wisten waar we moesten zijn, kwamen we dus aan bij het Jenos Hotel en hij kwam al gelijk met slecht nieuws. Hij had onze kamer weggegeven aan anderen en kon ons ook niet meer helpen. Het enige wat hij kon (Lees: wilde) doen is kijken op booking.com voor een nieuw hotel en onze Uber betalen (van 1 euro)…

Discussiëren met de man lukte niet en helemaal niet om tot een compromis te komen om een deel van het duurdere hotel te betalen. Nou, op naar het volgende hotel dan maar. Dit was het Sleepy Hippo Hotel, toen we hier aankwamen vertelden we het verhaal over Jenos Hotels en zij vonden het ook echt niet kunnen wat hij had gedaan en uit beleefdheid hebben ze dezelfde prijs gevraagd als Jenos Hotels, ook al hadden we luxere kamers.

Na dit hectische begin was het plan om naar de toeristenmarkt te gaan en na eventjes rijden kwamen we daar aan. Het verschilde eigenlijk niet veel van de markt in Koforidua en waren hier dus snel klaar. Wel bleven we wat langer hangen bij wat Ghanese kleding en hebben we allemaal nog wat gekocht.

’s Avonds gingen we in het restaurant van het hotel eten, naja, dat was het plan, maar de vrouwen waren te bang om buiten te eten voor de muggen en dus hebben we maar op de kamer gegeten, het eten was wel erg lekker.

Na het eten zijn we lekker gaan slapen, want we hadden morgen een lange dag.

28-04-2018, Accra & Cape Coast

Op tijd eruit en op naar het ontbijt, hier kwamen we Mai en Celine ook tegen (de meiden uit Okorase, wat dichtbij Tinkong ligt) en na het ontbijt en al onze spullen te hebben gepakt zijn we naar de West Hills Mall gegaan. Niet om te shoppen, maar hier dichtbij zit een kerk en daar wordt vandaag een bruiloft gehouden en voor die bruiloft zijn we uitgenodigd.

Dus met zijn allen naar de bruiloft toe en dit was echt super bijzonder om te zien, maar wel erg langdradig. De halve bijbel werd zowat voor gelezen, maar dit werd wel afgewisseld met knallende muziek en veel mensen die gingen dansen. Na een paar uur waren we het eigenlijk wel zat en wilden we onze tour verder gaan, maar degene die ons had uitgenodigd (Silas uit Tema) was nog niet op de bruiloft en wilden ze graag ontmoeten.

Dus daar hadden we even op gewacht en vervolgens zijn we door gegaan naar Cape Coast. Dit was weer een mega lange reis en het leek wel of er geen eind aan zou komen, maar toch. Eindelijk in Cape Coast en door naar het hotel. Dit was ook nog even rijden, maar toen kwamen we eindelijk aan bij Hotel Loreto.

De rest van de dag (die al bijna om was) hebben we bij het zwembad doorgebracht en daarna zijn we gaan eten bij het restaurant van het hotel. Annemijn en ik hadden yam chips besteld, maar deze was op dus kregen we ook normale friet. Het eten was voor de rest wel te doen, maar wel erg weinig en zo heb ik alle restjes van de vis opgegeten die de rest niet op kon.

29-04-2018, Cape Coast

Vandaag zouden we naar Cape Coast Castle gaan, toen we daar aankwamen was het kasteel nog gesloten en zijn we even bij Oasis beach resort wat gaan ontbijten. Na dit ontbijt voelde ik mijzelf niet zo goed en zijn we naar een kliniekje gegaan in Cape Coast en na verschillende testen en een smak geld neer gesmeten te hebben kregen we de uitslag. Alles was negatief getest en de arts dacht dus dat ik wat verkeerds had gegeten en kreeg daarvoor wat medicijnen mee.

Er was een taxi chauffeur met ons mee die ons ook heel de tijd hielp en ons overal naar toe bracht (dat was ook te merken aan de idioot hoge prijs die hij vroeg). Toen we weer terug kwamen bij Cape Coast Castle zijn we met zn allen naar binnen gegaan, maar door de vochtige warmte in de kelder voelde ik me weer niet zo lekker worden en ging ik buiten samen met Annemijn wachten op de andere twee.

Toen we op het strand zaten zagen we in één van de torens van het kasteel opeens Sophie staan, die maakte foto’s van het strand waar wij zaten, maar zij had ons niet gezien. Toen ze uit het kasteel kwamen vertelden ze hoe mooi het was en bekeken we hun foto’s. Ook de foto die Sophie had gemaakt van het strand en hier stonden Annemijn en ik vrij duidelijk op.

Na het kasteel zijn we teruggegaan naar het hotel en heb ik daar de rest van de dag uitgerust, want dat had ik nodig. Ik had wat droge rijst gekregen (dat duurde wel een uur) en de anderen hadden friet. De friet stond er al een tijdje en was dus helemaal koud geworden en ze vroegen om nieuwe, want ze hadden om half 7 afgesproken om te eten en het was nu zelfs 5 voor half 7.

De koude friet werden zo weer terug in het frituur gegooid en werden weer terug op de bordjes gelegd. Deze waren dus keihard geworden en leeg van binnen. Dat was dus niet echt een succes.

’s Avonds wilde ik nog gaan douchen, maar het water deed het de hele tijd niet en vroeg dus wanneer het terug zou zijn. 5 minuten zou het duren, na een half uur gewacht te hebben ging ik terug en weer hetzelfde verhaal van 5 minuten. Na 20 minuten ging ik maar WEER terug en kreeg te horen dat één van de leidingen kapot was, maar dat het zo gemaakt zou zijn en na nog is dertig minuten wachten ging het water dan eindelijk aan. Pff.

Het hotel was niet echt een succes...

Joe!