Het gastgezin en alweer ziek

09-04-2018, Tinkong & Koforidua

Vandaag naar de consulting room. Hier zit de physician assistant samen met een verpleegkundige. 
Tijdens de dienst kwamen er verschillende ziektebeelden voorbij, maar vooral malaria.

De verpleegkundige in de consulting room roept de naam van de mensen en dan is het de bedoeling dat ze komen. Ook schrijft de verpleegkundige de naam in een groot boek en dit heb ik deze keer gedaan.

Na het werk kwam ik thuis en wou eigenlijk aan school gaan werken, maar mijn laptop was leeg en het stroom lag eruit en het zag er niet naar uit dat het snel gefixt zou zijn. Eén van de stroomkabels was kapot. Dus ging ik maar naar het zwembad, wat erg…

Na het zwembad was het wel even lastig om een trotro te vinden, maar na een halfuur langs de weg staan zwaaien was er toch één die helemaal naar Tinkong ging!

Toen ik terug in het huis was, was de stroom nog steeds niet gemaakt en alles was helemaal leeg. Gelukkig had ik een reiswekkertje meegenomen en kon dus morgen gewoon op tijd wakker worden voor stage.

10-04-2018, Tinkong

Poh, de hele nacht regende en onweerde het zo hard. De hele nacht heb ik zowat wakker gelegen, dit kwam ook door de plotseling opgekomen diarree. 

Een uur later moest ik ook overgeven en merkte dat het niet goed zat, maar het was nog maar half 6 en de kliniek gaat pas open om 7 ( en dan is de arts er pas om half 9 ).

Ik had Henry al laten weten dat het beter zou zijn als ik thuis zou blijven en dat ik straks naar de kliniek ga. Ik dacht zelf weer dat het malaria was, maar had nu wel meer last van overgeven ipv diarree. Bij de kliniek dus een malaria test gedaan, maar deze was negatief.

Hmm, wat was het dan wel? 
De arts kwam uiteindelijk op een infectie, maar wist niet precies welke. Hij had wel een vermoeden en op deze ging hij behandelen. 

Als ik wou weten welke infectie ik had moest ik naar Koforidua, maar dit zou teveel tijd kosten en zouden we weinig mee opschieten. Dus werd ik weer aan het infuus gelegd in hetzelfde bed als vorige keer. 

Deze keer had ik me wel beter voorbereid en mijn laptop en opladers meegenomen. Er ging weer aardig wat infusievloeistof in en ook 2gram ceftriaxon, wow. 

Maar gelukkig voelde ik me na al deze medicatie wel een stuk beter. Het plan was om vandaag naar het gastgezin te gaan, maar wist nog niet zeker of dit door kon gaan. 

Maar na nog even gelegen te hebben vond ik wel dat het ging en ging ik naar het gastgezin. Daar heb ik mijn spullen neergegooid en ben daarna gaan uitrusten. Morgen nam ik nog vrij om mijn spullen uit te pakken en uit te rusten. 

Dus nu ga ik maar lekker uitrusten.

11-04-2018, Tinkong & Koforidua

Vandaag eerst proberen uit te slapen, ook al ging dit niet super, want ik woon nu in een moslimbuurt met alle gevolgen van dien. De moskee die ieder uur begint te gille… mensen duidelijk maken dat ze moeten bidden en de geiten die in mijn ‘achtertuin’ staan zijn ook hun tong niet kwijt.

De rest van de dag heb ik ingedeeld in mijn koffers uit te pakken en voorbereid voor mijn reis naar Accra dit weekend. In Accra moet ik mijn visitor’s permit verlengen, want deze is maar 60 dagen geldig en ik blijf iets langer. Nog zo een 65 dagen erbij.

Dus ik moest pasfoto’s laten maken en een application letter schrijven. De pasfoto’s werden ergens buitengemaakt met een goedkoop cameratje voor een wit doek. De 4 foto’s kostte dan uiteindelijk ook maar 7 cedi (1,30euro).

Daarna naar het internetcafe gegaan en hier mijn application letter getypt en deze zou ik in de kliniek uitprinten morgen. 

Terug in het gastgezin merkte ik dat mijn internet het nog steeds niet deed en had hulp gevraagd aan mijn broer Mohammed. Hij zei dat de provider MTN veel beter voor hier is en hier zouden we dan een simkaartje voor halen binnenkort.

Aangezien ik het weekend weg ging en ik al meer op sinterklaas ging lijken dan op mijzelf, dacht ik dat het wel slim was om te gaan scheren. Maar er was een probleem.

Ik had wel een spiegel en hierboven staat ook een lamp boven, maar de spiegel stond op een kastje en dat zou één troep worden met al die haren. Dus wou ik scheren in mijn ‘douche’, maar hier was het Ghanese pikdonker.

Na hard nadenken kwam ik met een briljant plan. Ik had mijn telefoon ergens tussen geklemd en dit werkte als spiegel, maar had nog geen licht. Dit probleem werd opgelost door mijn hoofdzaklamp die ik op deed tijdens het scheren. En zo ging het toch nog redelijk soepel.

Daarna ook nog even ‘gedouchet’. Ik heb een grote bak met water en een paar kleinere emmertjes en dat is het. Je gooit de emmertjes dus leeg over je en zo douche je. Ohja, mijn douche is tevens ook mijn plaswc en waar ik mijn kleding was !

Hygiëne voorop.

12-04-2018, Tinkong & Accra

Vandaag wou ik toch weer beginnen met stage en dat was wel weer even wennen, zo vroeg op.
’s Ochtends moet ik nu een grotere wandeling maken, maar ik vind het totaal niet erg. Onderweg kom je alle kindjes tegen die naar school gaan en die roepen, zwaaien en geven highfives. 

In de kliniek begon ik eerst in de dressing room en heb hier een paar wonden verzorgt, waaronder een akelige wond op de teen. Vervolgens kwam er iemand met grote wonden op zijn been en deze wonden waren een stuk groter geworden dan de vorige keer dat deze man er was en daarom moest hij ook nog even langs de consulting room voor medicatie. 

Voor de rest van de dag heb ik bij de consulting room gezeten en waren er weer dezelfde standaard diagnoses, maar was er ook een zwangere vrouw met malaria. Die krijgt niet de gewone behandeling, want dat zou de foetus beïnvloeden, maar kreeg een speciale behandeling van medicatie. Ook werd er nog is op gehamerd dat ze toch echt wel onder een klamboe moest slapen, om het kindje te beschermen en haarzelf.

Na het werk ben ik terug naar mijn huisje gegaan en heb mijn spullen voor het weekend bij elkaar geraapt. Ik vertelde mijn gastgezin dat ik naar Accra ging/moest en zij hielpen mij met een trotro, maar het probleem was dat deze trotro eigenlijk naar de verkeerde kant van Accra ging…

Maar dat avontuur lezen jullie de volgende keer, joe!