Rustige stage dagen en het zwart-wit feest

02-04-2018, Tinkong & Koforidua

Vandaag weer een stagedag bij vitals table en injection/dressing room. Hier weer het gebruikelijke gedaan, voor de rest weinig bijzonders.

Na het werk ben ik naar het zwembad gegaan en daar kwam ik Mai en Celine tegen met 2 vriendinnen en vertelden over mijn super (slecht geregeld) weekend. De meiden vertelden ook over hun weekend en deze was wel geslaagd.

Josh was ook bij het zwembad met het Ghanese kind dat hij financieel ondersteunt en nog drie vriendjes van hem. Vandaag was het de laatste dag voor Josh in Ghana, dus hebben we even afscheid genomen.

Bij het zwembad was het weer eens super druk, natuurlijk door 2de paasdag. Ook had ik nog een nieuw vriendinnetje gemaakt. Er liep al hele tijd een klein meisje langs en die keek naar ons. 
Nadat ze 4x langs gekomen was stak ik mijn hand uit en gaf ze een highfive. Ze moest hard lachen en kwam daarna nog een paar keer terug (nu al met haar hand naar boven). 

Toen ik wegging bij het zwembad was ik het meisje kwijt, maar toen ik bij de weg stond hoorde ik een vrouw roepen. Het kleine meisje was achter me aan gerend en wou nog één laatste highfive, daarna werd ze mee gesleurd door haar moeder.

03-04-2018, Tinkong & Koforidua

Weer gebeurde er de hele dag weinig. We hadden de rollen bij de vitals table wel omgedraaid, ik zou nu de bloeddruk (automatisch ☹) en temperatuur meten en het gewicht wegen.

Tijdens het werk werd ik wel een aantal keer gebeld door een voor mij onbekend nummer. Uiteindelijk nam ik toch maar op en was het één van de chauffeurs van het paasweekend. Hij vroeg of ik de reisleider even kon geven. Na het meerdere keren uitgelegd te hebben, snapte hij eindelijk dat ik niet bij hem was.

Daarna heb ik nog wat zaken geregeld, zoals wanneer ik naar het gastgezin ga en over het verlengen van mijn visitors permit.

Na het werk ging ik eerst mijn tas schoonmaken, want mijn shampoo was weer gelekt.. 

Daarna ging ik naar Koforidua, daar heb ik eerst wat gegeten en daarna ben ik naar het internetcafé gegaan.

04-04-2018, Tinkong

Vandaag was het een stuk interessantere dag op stage. Er was een man met een wond op zijn grote teen en deze heb ik zelf schoongemaakt en verbonden. Daarna kwam de man met zijn wond van het motorongeluk weer en deze heeft de verpleegkundige gedaan.

Daarna kwamen er nog 2 mensen voor een veneuze injectie. Eén van de twee was een kind en vond het niet echt fijn (laten we het zo noemen), de hele kliniek kon meegenieten van het gegil van het kind.  
Tot slot een vrouw met astma nog geholpen met haar inhalatie medicatie.

Na het werk ben ik begonnen met wat spullen in mijn koffers te doen en alles een beetje te ordenen. Het avondeten was ookal vroeg klaar (15.00) en na het avond eten ben ik weer verder gegaan met mijn koffers.

05-05-2018, Tinkong, Koforidua & Kumasi (deel 1)

Eerst begon ik mijn stage bij de vitals table, maar ging vervolgens naar de consultation room.

Er kwamen veel mensen met klachten die duidden op malaria, maar ook nog wat andere gevallen zoals muscoletal pains en hoge bloeddruk. Er was een jong kind van 3 jaar die er echt ziek uitzag en deze was getest op malaria en had 1600 parasieten!

In de consulting room ligt een groot boek, hier worden de naam, geslacht, leeftijd, woonplaats en of degene stout is geweest dit jaar beschreven. Oh wacht, dat is het boek van Sinterklaas. Natuurlijk wordt de diagnose ook genoteerd. 

De naam van de patiënt wordt GEROEPEN en dan moet de patiënt komen, ik moest dit ook gaan doen. Maar hoe goed ik de namen ook uitsprak, niemand reageerde. Dus deed de verpleegkundige het maar en sprak het op precies dezelfde manier uit.
De patiënten waren niet gewend dat een Obroni hun naam roept en daarom bleven ze maar zitten.

Ik nam dus maar een andere taak op me, het invullen van het grote boek. Ik kon zowat alles aflezen van de computer, behalve de woonplaats en dit moest ik altijd vragen. 

Oteh hè?

Maar na 1x kreeg ik vaak geen reactie, de patiënt keek me dan wel heel raar aan. Na het een aantal keer te herhalen snapte de patiënt het en vertelde hij waar hij vandaan kwam. 

Na het werk heb ik nog wat spullen gepakt voor het weekend en ben ik naar Koforidua gegaan en vervolgens een trotro naar Kumasi genomen.

Het weekend verblijf ik dus in Kumasi, ik had al wat plannen gemaakt wat ik wilde doen. Maar stond ook open voor veranderingen in dit plan, want plannen werkt hier toch niet.

05-04-2018, Tinkong, Koforidua & Kumasi (deel 2)

De rit naar Kumasi ging voorspoedig en rond 18.00 was ik in Kumasi. Het werd al donker, dus tijd om in te deeten. 

Kumasi is ook een van de grotere steden in Ghana, net als Accra. Maar ik merkte wel dat Kumasi kleiner en een stuk rustiger is dan Accra.

Bij de Total zou ik Abdul ontmoeten, maar ik stond al een kwartier bij de Shell te wachten op hem. Even de logotjes door elkaar gehaald, oeps. Uiteindelijk toch Abdul en zijn vrouw ontmoet. 
Abdul is ook iemand van Couchsurfing, waar ik 1 nacht bij kon slapen. Daarna heeft hij een feest voor een bruiloft. Hier hoort natuurlijk een mooie jurk bij en daarom gingen we even shoppen voor zijn vrouw. Ondertussen liet hij mij Kumasi zien en wees af en toe wat aan.

In de auto hebben we over verschillende dingen gepraat. Abdul werkt als houthandelaar met landen als China en India. Ook zei Abdul dat ik maar met de Ghanese overheid moest gaan praten, want de weg was zo slecht. En zo had hij nog meer goeie punten. Onderweg kwamen we meerdere kinderen tegen die nog tot laat aan het verkopen waren en hier gaf hij ook zijn mening over.

Toen we bij een politiecontrole kwamen, vertelde hij over de kinderen die nog tot laat aan het werk waren, maar de politie keek hem heel raar aan en nam hem niet serieus. 

Onderweg kwamen we ook een taxi tegen met een ‘For Sale’ bordje en Abdul wilde graag weten hoe duur deze is, dus ging hij naar het nummer bellen. Nja, er nam niemand op.

In de late uurtjes werd hij opeens gebeld en grapte hij over dat het zijn andere vriendin was, maar het was de taxichauffeur. De taxi was in nog vrij goeie staat en verkocht ie voor 900 euro.

06-04-2018, Kumasi

Ik werd weer vroeg wakker (zoals gewoonlijk) en Abdul was ookal op. Hij vroeg mij of ik het leuk zou vinden om mee te gaan naar het feest, dan zou ik nog een nacht hier kunnen blijven.

Ook had Abdul een vriend geregeld die mee ging om ons door Kumasi te leiden. Onderweg heb ik verschillende dingen in Kumasi gezien en zijn we nog naar een paar winkels geweest voor een jurk voor zijn vrouw. 

Daarna gingen we ergens eten, naja, we zouden er nog een uur op moeten wachten, dus zijn we maar weggegaan en kwamen we een uur later terug. Na een uur waren we terug, maar het eten was nog niet klaar. Een halfuur later kwam het eten pas van mij en zijn vrouw, terwijl Abdul en zijn vriend al lang klaar waren.

Na het eten zijn we naar zijn oom gegaan en hier hebben we zowat de rest van de middag doorgebracht, ook zijn we nog naar een voetbalwedstrijd geweest en hadden we nog wat gegeten. 

Daarna zijn we naar huis gegaan en gingen we omkleden voor het feest van vanavond. De dresscode was wit. Ja en natuurlijk had ik geen witte kleding mee (überhaupt heb ik geen witte kleding mee naar Ghana). Dus Abdul kwam met een witte blouse van hem, maar hij is een stukje groter en deze was dan ook te groot. Het werd dus een donkere outfit bij mij. 

Eigenlijk paste het er wel bij. Iedereen was donker en had witte kleding aan en ik ben wit en heb donkere kleding aan. 

Abdul had maar 2 kaartjes, maar hij mocht mij wel meenemen, dus bij de ingang deden ze eerst moeilijk, maar uiteindelijk kwamen we allemaal binnen.

We zijn op het feest gebleven tot een uurtje of 1 en zijn toen richting huis gegaan.

07-04-2018, Kumasi

Vandaag een late opstart, nou niet bij mij, want ik was al vroeg wakker. Maar Abdul was pas rond 11.00 eruit. Daarna gingen we naar een vriend van hem, daar had hij mij even afgezet. Abdul moest zelf naar een meeting en het zou niet zo lang duren zei hij. 

Rond een uur of 4 was Abdul nog niet terug en ging ik hem maar is bellen. Ik moest een taxi nemen naar de rotonde en daar zou hij op me wachten met mijn spullen, fijn.

Zo kon ik toch nog redelijk op tijd naar mijn volgende slaapplek. Mijn volgende plek was bij Kwabena Boateng, dit is een vriend van Derek die ik via Couchsurfing ken.

Daarna gingen we ergens eten. Ik had nog gezegd dat ik weinig honger had en niet zoveel wilde, maar kreeg een enorm bord vol… 

Daarna zijn we weer terug naar zijn appartement gegaan en gingen we een beetje chillen en tv kijken. 

Het werd al laat, dus ging ik lekker slapen, maar voordat ik mocht slapen moest ik eerst een of andere witte jurk en een lange broek van hem aan. Want het zou heel koud worden vannacht. 
Nou, na 30 minuten had ik het al uitgegooid.

En daar lagen we dan, met zijn 2e in een tweepersoonsbed, zonder deken of kussens. Maarja, het sliep wel lekker.

08-04-2018, Kumasi, Koforidua & Tinkong

Na al mijn spullen bij elkaar geraapt te hebben was het plan om naar zijn oom te gaan. Daar zouden we ontbijten. Na daar even gezeten te hebben moest Kwabena Boateng even weg, maar dit liet ik mij geen 2de keer gebeuren en ik ging met hem mee. 

Er was iemand die een stuk land wou kopen en Kwabena Boateng verkoopt stukken land. Toen we terug waren hadden ze banku gemaakt en het was wel lekker. Deze was wel een stuk pittiger, want daar hadden ze geen rekening mee gehouden. 

Daarna ging ik een film kijken met een vriend van hem. Toen het half 4 was ging ik maar is opzoek naar hem, want ik had hem al een tijd niet gezien, maar hij was weg. Dus belde ik hem een paar keer, maar geen gehoor. Uiteindelijk was hij er en wou hij eerst nog wat eten. Dus eerst wat fufu naar binnen en dan snel naar zijn appartement om mijn spullen op te halen.

Daarna vlug naar een taxi en door naar het trotro station. Rond 9 uur was ik dan eindelijk in Koforidua en moest hier opzoek naar een trotro of taxi naar Tinkong, maar dit ging niet echt soepel.

Gelukkig was ik niet al te laat thuis en kon ik lekker gaan slapen.

Joe!