Een week vol Malaria

20-03-’18, Tinkong

Vandaag stond er weer een stagedagje op de planning, maar Lieke appte mij dat zij thuis blijven omdat ze allebei zich niet zo lekker voelen. Na mijn brood gesmeerd te hebben, dacht ik dat het ook wel verstandig was om thuis te blijven. Ik voelde mij ook niet zo lekker, maar het ging wel.

Dus, ik meldde mij ook af bij de grote baas Henry. Ik had eigenlijk alleen last van diarree en zweten, maar had geen verhoging. Dus eerst dacht ik aan iets verkeerds gegeten. De klachten van de meiden waren ook maar weinig, Lieke had hoofdpijn en Inge had een gezwollen keel.

Rond 9 uur voelde ik me toch al wat beter worden, maar bleef nog lekker in bed liggen, ik had nog steeds niet gegeten. Rond half 12 wilde ik toch mijn boterhammen van vanochtend eten, maar na de eerste hap voelde ik me gelijk niet goed worden. Ik ben gelijk naar de WC gerend en daar overgegeven.

Gelijk door naar de kliniek om daar langs de arts te gaan. Ik liep nu het hele proces door, maar dan vanaf de andere kant als patiënt zijnde. De arts wou wat testen af laten nemen bij het laboratorium en hier ging ik dan weer heen. Hier werd een Widal test en malaria test afgenomen.

En uiteindelijk bleek ik malaria te hebben… De arts zei dat het parasieten niveau nog erg laag was en dat ik hier gewoon medicijnen voor kreeg, maar ik kreeg uiteindelijk ook een vaccinatie, zodat het eerder behandelt zou zijn.

Dus ik ging langs Tanko bij de apotheek en haalde mijn medicijnen en vaccinatie op. Voor het zetten van de vaccinatie moest ik eerst wat eten en ging terug in het huis wat ananas eten, maar ik kreeg het echt niet door mijn keel en wou ook echt niet eten. Nja, dit toch maar gedaan, met een Abigail die af en toe zei: Je moet wel voldoende eten. Daarna weer terug naar de kliniek voor de vaccinatie, deze zetten ze hier staand in de bil en dat is niet fijn, maarja het moest.

Daarna werd mij geadviseerd om vrijdag terug te komen voor controle en nu even uit te rusten. Voordat ik binnen was, was de ananas er al weer uit. Die lag voor het huis. Daarna ging het wel weer en ben ik in bed gaan liggen.

De meiden gingen nu ook naar de kliniek voor de zekerheid en vertelden dat ik net weer over had gegeven. Ook de meiden hadden allebei malaria en kregen medicijnen. De arts adviseerde mij om even langs te komen en stuurde Newton om mij op te halen.

Newton kwam mij op halen met een de rolstoel bij. Dat was wel erg overdreven, dus Newton ging in de rolstoel zitten en ik duwde hem naar de kliniek. Toen ik bij de kliniek was, werd ik naar de Male Ward gebracht. Dit is een afdeling waar je opgenomen kan worden en waar ook infusen worden geplaatst.

Nou ik kreeg dus een infuus, nja niet een, maar 4 soorten infusen. Totaal 1200ml en nog een injectie.

Het infuus werd (gelukkig) in 1 keer goed geprikt en het eerste infuus kon beginnen. In Nederland wordt altijd een druppelsnelheid per 30 seconden gegeven, maar hier deden ze maar wat.

Totaal heb ik 3 uur aan het infuus gelegen en heb ik iedere keer maar half kunnen slapen, want ik voelde de koude vloeistof door mijn lichaam stromen. Maar na 3 uur was het klaar en mocht ik uit het bed.

Dit ging wel erg moeizaam, ik zat op de rand van het bed, maar zag alles draaien en wou eigenlijk nog niet gaan lopen. Toch moest ik gaan lopen en na even gelopen te hebben voelde ik mij niet goed worden. Dus ging op de bank zitten en vroeg aan Newton om een plastic zakje.

Ik voelde mij op dat moment echt slecht en de arts had het erover om mij naar het grote ziekenhuis te brengen, maar ik dacht dat het wel zou gaan. Mohammed bracht mij met de rolstoel naar de deur en hier voelde ik de frisse lucht en dit deed me toch wel goed. Dus vanaf hier ben ik naar huis gelopen samen met Mohammed.

Thuis heb ik nog een boterham gegeten, want ik had de hele dag eigenlijk nog niets op en daarna ben ik naar bed gegaan en gelijk in slaap gevallen.

21-03-’18, Tinkong

Vandaag werd ik later wakker dan normaal en had hele nacht geslapen, maar toch was ik nog erg moe. Een mail naar school gestuurd over het malaria-incidentje en over het nu met mij ging.

Deze dag heb ik eigenlijk alleen maar in bed gelegen en het grootste deel geslapen en mijn medicijnen genomen.

Er liep al de hele dag een jongen in het huis die ik niet kende, maar ik kon er wel om lachen, zijn broek zakte af dus had hij de touwtjes van zijn broek de hele tijd in zijn mond.

De rest van de dag heb ik een beetje mijn blog uitgewerkt. En ben ik weer vroeg naar bed gegaan.

22-03-’18, Tinkong

Vandaag weer een beetje hetzelfde als gisteren. Nog steeds erg moe, alleen een beetje eten en mijn medicatie innemen, maar ik voelde mij wel al wat beter dan de afgelopen dagen. Gelukkig.

23-03-’18, Tinkong & Koforidua

Vandaag had ik eigenlijk wel de kracht om weer te gaan werken, maar Henry vond het beter als ik nog een dagje vrij nam en maandag weer begon. Vandaag was ook de controle op malaria. De controle was negatief, ik had dus geen malaria meer!

De rest van de dag heb ik mijn kamer opgeruimd en schoongemaakt. Daarna ben ik naar het internetcafe gegaan.

De mate van de trotro zat er half in, maar de chauffeur reed al door. Dus de mate werd meegesleept over de straat en dat zag er best akelig uit.

Toen ik thuis kwam hoorde ik allemaal muziek en geschreeuw bij het mortuarium, stonden de doden op? Nee, Henry vertelde dat er een soort rel was tussen 2 families om een lichaam.

De moederskant had het lichaam van hun vader aan het mortuarium gegeven, maar het lichaam was eigenlijk voor de vaderskant en deze had er andere plannen mee.

Dus voor de kliniek stond het helemaal vol met 2 grote families met geweren, politie met geladen geweren en Henry stond er ook nog ergens tussen. Er waren geen doden gevallen, naja, er was al een dooie.

Eigenlijk had ik best wel veel medicijnen. ’S Avonds moest ik er 13 innemen (hier zitten ook 3 vitamine pillen van mijzelf bij) en over een hele dag 27 medicijnen!

En dat was eigenlijk deze week vol malaria wel. Ik voelde mij de laatste dag eigenlijk al wel goed en was blij dat ik negatief was getest op malaria.

Joe!