Het weekend met hoge punten en diepe kuilen
20-04-2018, Tinkong, Koforidua, Hohoe & Wli
De reis begon vroeg richting Wli. Eerst naar Koforidua, hier stond een trotro klaar naar Hohoe.
De weg naar Hohoe was echt dramatisch, we hebben bijna geen verharde wegen gehad, alle wegen waren onverharde wegen met veel gaten in de weg. Onderweg hebben we echt onze ogen uitgekeken van alles wat we tegen kwamen, alle verkopers die de trotro’s bestormden en allemaal probeerde te verkopen.
Zo, eindelijk in Hohoe na een lange rit. Hier werden we bestookt met een aantal taxichauffeurs die ons naar Wli wilde brengen, maar wij kozen voor de goedkopere trotro. Nja, de reden dat de trotro goedkoper was, was omdat we als kippen in een te klein hok zaten. We zaten met vier mensen op één bank en mijn bank had zelfs 5 mensen…
Na nog zo een lange rit kwamen we dan eindelijk aan in Wli. Eerst wilden we naar ons hotel gaan om daar onze spullen te droppen. Na lang zoeken naar het hotel kwamen we er eindelijk, we werden welkom geheten door de eigenaar Vincent en hij gaf ons de sleutels en bracht ons met de motor naar onze kamer.
Na even uitgerust te hebben in de kamer gingen we naar de Wli waterval. Die waterval bestaat uit 2 delen, de lowerfalls en de upperfalls. De lowerfalls kan je zien na een wandeling van een halfuurtje, maar voor de upperfalls moet je dik 2 uur klimmen en klauteren. Dit hebben we dus niet gedaan in deze hitte.
De lowerfalls was wel echt super mooi en heel hoog. De gids vertelde dat de waterval in totaal 80 meter was en ieder deel 40 meter bedroeg.
Bij de lowerfalls was ook nog een hele school op bezoek en die wilden nog allemaal op de foto met de obroni’s.
Na de lowerfalls hebben we afgesproken met Rosan en Ilse, die lopen stage in Wli. Wij gingen kijken hoe zij een activiteit plande en hebben nog gepraat over verschillende zaken.
Na Rosan en Ilse gingen we naar een restaurantje om te eten. Het duurde erg lang voordat het eten kwam en was erg saai. Mam had rijst met ananas en kip, soort kip kerrie alleen dan zonder saus.
Na het eten gingen we nog even met Rosan en Ilse afspreken om wat te drinken en vertelde we onze plannen voor de rest van het weekend. Zo kwamen we er ook achter dat de berg waar we heen wilden verkeerd op Google Maps staat… Dus als we dat niet wisten waren we helemaal de verkeerde kant op gegaan.
Daarna zijn we lekker op tijd gaan slapen, want morgen wilden we vroeg naar de berg gaan om te hiken.
21-04-2018, Wli, Afadjato & Tafi Atome
Dus, vroeg eruit. Ontbijtje erin knallen en met de taxi naar de eerste bestemming: de hoogste berg van Ghana.
De taxi rammelde aan alle kanten, dit kwam door de weg, maar ook door de taxi zelf die ieder moment uit elkaar kon vallen. Na deze shake tour kwamen we dus bij de berg aan en begonnen we met klimmen.
Op internet stond dat je er tussen de 40 minuten en 2 uur mee bezig bent, maar wij deden het in een mooie 60 minuten. Het was een heftige hike, maar zeker wel te doen. Het uitzicht op de berg was erg mooi, je keek over alle dorpjes en kon naar de grens met Togo kijken. Na even genoten te hebben van het uitzicht gingen we weer naar beneden, terug naar de taxi.
De taxi bracht ons nu naar de volgende bestemming: Tafi Atome. Dit is een groot bos met apen, waar de apen als heilig worden beschouwt. We kregen banaantjes mee en gingen naar de apen toe. De gids vertelde dat de apen als heilig worden beschouwt en dat ze ieder jaar gecontroleerd worden op ziektes en hun klauwtjes geen nagels hebben, daardoor kunnen ze je niet krabben.
Dus kregen wij een banaantje in ons hand en sprong er een aap op je arm en begon die het banaantje te eten. Je moest het banaantje stevig in een vuist houden en zo voelde je de tandjes van de aap die de banaan wilde pakken. Mam durfde eerst niet, maar na dat ik het een aantal keer deed probeerde ze het ook maar een keer en uiteindelijk nog een paar keer.
Na de apen gingen we terug naar Wli en zijn we helemaal ingestort. We gingen naar een soort restaurantje en zijn daar allebei in slaap gevallen op luierstoelen. ’s Avonds gingen we bij ons hotel eten, dit was een stuk beter dan het restaurant de dag ervoor.
Daarna zijn we lekker gaan slapen.
22-04-2018, Wli, Hohoe, Koforidua & Tinkong
Het plan was om naar de upperfalls te gaan, maar hadden eigenlijk niet zo een zin om weer zoveel te hiken, dus gingen we op tijd terug naar Hohoe om daar snel naar Koforidua en Tinkong te gaan.
Maar… In Hohoe kwamen we aan op het trotro station en het was weer uitgestorven in vergelijking met vrijdag. We hebben zowat de rest van de dag gewacht tot de trotro naar Koforidua vol ging zitten. Zo viel het hele plan om vroeg naar Tinkong te gaan in het water.. en kwamen we pas erg laat terug in Tinkong na een hele dag in de trotro gezeten te hebben. Pff.
Joe!
De reis begon vroeg richting Wli. Eerst naar Koforidua, hier stond een trotro klaar naar Hohoe.
De weg naar Hohoe was echt dramatisch, we hebben bijna geen verharde wegen gehad, alle wegen waren onverharde wegen met veel gaten in de weg. Onderweg hebben we echt onze ogen uitgekeken van alles wat we tegen kwamen, alle verkopers die de trotro’s bestormden en allemaal probeerde te verkopen.
Zo, eindelijk in Hohoe na een lange rit. Hier werden we bestookt met een aantal taxichauffeurs die ons naar Wli wilde brengen, maar wij kozen voor de goedkopere trotro. Nja, de reden dat de trotro goedkoper was, was omdat we als kippen in een te klein hok zaten. We zaten met vier mensen op één bank en mijn bank had zelfs 5 mensen…
Na nog zo een lange rit kwamen we dan eindelijk aan in Wli. Eerst wilden we naar ons hotel gaan om daar onze spullen te droppen. Na lang zoeken naar het hotel kwamen we er eindelijk, we werden welkom geheten door de eigenaar Vincent en hij gaf ons de sleutels en bracht ons met de motor naar onze kamer.
Na even uitgerust te hebben in de kamer gingen we naar de Wli waterval. Die waterval bestaat uit 2 delen, de lowerfalls en de upperfalls. De lowerfalls kan je zien na een wandeling van een halfuurtje, maar voor de upperfalls moet je dik 2 uur klimmen en klauteren. Dit hebben we dus niet gedaan in deze hitte.
De lowerfalls was wel echt super mooi en heel hoog. De gids vertelde dat de waterval in totaal 80 meter was en ieder deel 40 meter bedroeg.
Bij de lowerfalls was ook nog een hele school op bezoek en die wilden nog allemaal op de foto met de obroni’s.
Na de lowerfalls hebben we afgesproken met Rosan en Ilse, die lopen stage in Wli. Wij gingen kijken hoe zij een activiteit plande en hebben nog gepraat over verschillende zaken.
Na Rosan en Ilse gingen we naar een restaurantje om te eten. Het duurde erg lang voordat het eten kwam en was erg saai. Mam had rijst met ananas en kip, soort kip kerrie alleen dan zonder saus.
Na het eten gingen we nog even met Rosan en Ilse afspreken om wat te drinken en vertelde we onze plannen voor de rest van het weekend. Zo kwamen we er ook achter dat de berg waar we heen wilden verkeerd op Google Maps staat… Dus als we dat niet wisten waren we helemaal de verkeerde kant op gegaan.
Daarna zijn we lekker op tijd gaan slapen, want morgen wilden we vroeg naar de berg gaan om te hiken.
21-04-2018, Wli, Afadjato & Tafi Atome
Dus, vroeg eruit. Ontbijtje erin knallen en met de taxi naar de eerste bestemming: de hoogste berg van Ghana.
De taxi rammelde aan alle kanten, dit kwam door de weg, maar ook door de taxi zelf die ieder moment uit elkaar kon vallen. Na deze shake tour kwamen we dus bij de berg aan en begonnen we met klimmen.
Op internet stond dat je er tussen de 40 minuten en 2 uur mee bezig bent, maar wij deden het in een mooie 60 minuten. Het was een heftige hike, maar zeker wel te doen. Het uitzicht op de berg was erg mooi, je keek over alle dorpjes en kon naar de grens met Togo kijken. Na even genoten te hebben van het uitzicht gingen we weer naar beneden, terug naar de taxi.
De taxi bracht ons nu naar de volgende bestemming: Tafi Atome. Dit is een groot bos met apen, waar de apen als heilig worden beschouwt. We kregen banaantjes mee en gingen naar de apen toe. De gids vertelde dat de apen als heilig worden beschouwt en dat ze ieder jaar gecontroleerd worden op ziektes en hun klauwtjes geen nagels hebben, daardoor kunnen ze je niet krabben.
Dus kregen wij een banaantje in ons hand en sprong er een aap op je arm en begon die het banaantje te eten. Je moest het banaantje stevig in een vuist houden en zo voelde je de tandjes van de aap die de banaan wilde pakken. Mam durfde eerst niet, maar na dat ik het een aantal keer deed probeerde ze het ook maar een keer en uiteindelijk nog een paar keer.
Na de apen gingen we terug naar Wli en zijn we helemaal ingestort. We gingen naar een soort restaurantje en zijn daar allebei in slaap gevallen op luierstoelen. ’s Avonds gingen we bij ons hotel eten, dit was een stuk beter dan het restaurant de dag ervoor.
Daarna zijn we lekker gaan slapen.
22-04-2018, Wli, Hohoe, Koforidua & Tinkong
Het plan was om naar de upperfalls te gaan, maar hadden eigenlijk niet zo een zin om weer zoveel te hiken, dus gingen we op tijd terug naar Hohoe om daar snel naar Koforidua en Tinkong te gaan.
Maar… In Hohoe kwamen we aan op het trotro station en het was weer uitgestorven in vergelijking met vrijdag. We hebben zowat de rest van de dag gewacht tot de trotro naar Koforidua vol ging zitten. Zo viel het hele plan om vroeg naar Tinkong te gaan in het water.. en kwamen we pas erg laat terug in Tinkong na een hele dag in de trotro gezeten te hebben. Pff.
Joe!
