Het stroomprobleem en de stiftenchaos

14-05-2018, Tinkong & Koforidua

Goeiemorgen, de stroom doet het nog niet en dat is enorm klote, want daardoor heb ik slecht geslapen. mijn ventilator kon niet aan en het is daardoor echt bloed heet in mijn kamer.

Weer naar het laboratorium en dit keer met Rose. Er kwam een vrouw waarvan de bloedsuiker geprikt moest worden en dat heb ik gedaan. Er kwam uit dat ze 17,9 mmol/L had en ze had nog niet gegeten, ook wist de vrouw niet hoe het kon dat het zo hoog was.

Daarna kwamen er nog een paar mensen voor malariatesten en die had ik ook gedaan en klaargemaakt. Ook nog iemand die kwam voor een hemoglobine test en deze had ik ook gedaan.

Vandaag was het eigenlijk niet zo druk, maar toch viel er wel veel te doen voor mij, zo kon ik ook weer bloed afnemen bij iemand en dat ging in één keer goed. Na het afnemen vroeg ik Rose om tips en verbeteringen, maar ze zei dat ik het goed deed en dat gaf mij een goed gevoel.

Daarna kwam er nog een man naar de kliniek en die moest bloed afnemen, maar daarvoor moest hij eerst even betalen. Maar hij weigerde om te betalen en is boos de kliniek uitgelopen en niet meer terug gekomen.

Na die man werd het erg rustig en kwam er eigenlijk niemand meer in de kliniek, dus heb ik nog even met de verpleegkundige gepraat en toen het tijd was ben ik naar huis gegaan. Naja, ik moest eerst mijn tasje pakken met spullen uit de cloak room (omkleedkamer), maar daar lag de arts zowat te slapen in het bed dat daar stond. Toch moest ik de arts even wakker maken, want ze lag op mijn spullen.

Zo even scheren en spullen pakken om naar het zwembad te gaan. Daar heb ik zowat de rest van de dag gechilled en ben daarna weer terug gegaan naar Tinkong, ook al duurde het weer lang voordat ik vervoer terug had.

De rest van de dag heb ik thuis een beetje uitgerust en nog fufu gegeten, maar allemaal in het donker, want de stroom is nog niet terug grrr. ’s Avonds had ik weer moeite met slapen, want ik had last van diarree en het was weer zooo warm. Onderweg naar de wc zag ik dat de tv en lampen van Mohammed het wel deden, hmm, maar mijn elektriciteit doet het nog niet.

15-05-2018, Tinkong & Koforidua

Weer een nieuwe dag in het mooie Tinkong. Allereerst belde ik even naar Mohammed om te vragen voor de stroom en we zouden het vanmiddag ergens gaan maken.

Vandaag weer een dagje in de kliniek bij het laboratorium samen met Mohammed. Nog een aantal malariatesten gedaan en nog een paar keer bloed afgenomen en dat ging ook weer super. Ik kreeg complimenten van de patiënt en Mohammed dat ik het goed deed.

Terug naar huis riepen allemaal kindjes weer mijn naam en heb nog steeds geen idee hoe zij mijn naam weten, want deze kindjes heb ik nog nooit gezien (denk ik, ze lijken allemaal zo op elkaar).

Thuis heb ik gewacht tot Mohammed kwam om mijn elektriciteit te fixen, maar dit duurde erg lang dus ging ik maar alvast naar Koforidua en zouden we het ’s avonds oplossen.

Daar ben ik naar het internetcafé gegaan en heb daar even goed aan school gewerkt en wat van mijn mailtjes beantwoord. Na het internetcafé ging ik weer terug naar Tinkong en toen ik thuis kwam zag ik dat mijn lamp het al deed, Mohammed had het zelf al gemaakt!

Na het eten, yam met een stew, heb ik even een beetje uitgerust en vervolgens kwam Desmond naar mijn kamer. Hij vroeg of ik het leuk vond om een stukje te gaan lopen en dat hebben we die avond gedaan. We zijn door Tinkong gelopen en nog even gaan kijken bij de overheidskliniek in Tinkong, waar ik geen idee van had dat ie daar zat. Daar ontmoette ik Lucy en die werkt als midwife (vroedvrouw) in de overheidskliniek.

Als het goed is gaan we donderdag er naar terug en krijg ik daar een korte rondleiding, maar ja, dat kan ook zo anders lopen.

16-05-2018, Tinkong

Goeiemorgen, onderweg naar de kliniek hoor ik telkens vaker mijn naam geroepen worden door alle kindjes.

In de kliniek was het wel weer rustig, maar gelukkig kwamen er nog wat interessante dingen. Zo was er een jong meisje die negatief was getest op malaria, maar wel de ziekteverschijnselen had van malaria. Toen zei Mohammed dat hij de test in het systeem op positief zette, omdat ze er ziek uitzag. Toen ik zei dat het ook wat anders kon zijn, zei hij dat hij zeker wist dat het malaria was.

Ook heb ik nog wat vingerprikjes uitgevoerd en bloed afgenomen en heb ik verschillende testen klaargemaakt en afgelezen.

Onderweg naar huis riepen er weer kindjes mijn naam en riepen ze ‘Ete Seyin?’ (hoe gaat het?). Ik riep dan ‘Eye’ (goed) terug en daar moesten de kindjes allemaal om lachen. Gek zo een obroni die ook wat Twi kan.

Daarna heb ik mijn spullen gepakt en heb ik bij het Live Now huis gezeten, want hier kan je lekker zitten en is het ook niet zo warm als in mijn kamer. Daar heb ik veel aan school gedaan en nog even in mijn boek gelezen. Weer terug bij het gastgezin had ik nog even verder gelezen in mijn boek en kwam het eten er al snel aan. Rijst met stew was het deze keer en het was weer heerlijk.

Daarna ben ik gaan slapen.

17-05-2018, Tinkong

Ook vandaag was het weer een erg rustige dag in de kliniek, maar ik heb toch nog aardig wat dingen kunnen doen. Een aantal malariatesten, zowel de snelle test als de gewone kunnen voorbereiden, een aantal bloedglucose en nog een keer bloed afgenomen.

De rest van de tijd bij de kliniek heb ik weer veel aan school gewerkt. Tijdens mijn middagpauze hoorde ik opeens Nederlandse stemmen en ging maar eens kijken wie dat waren, dat waren Albert (de Nederlandse eigenaar van Live Now), 2 vrouwen en nog een andere stagiaire, die zijn gisteren allemaal aangekomen en hebben vandaag een rondleiding rond de kliniek.

Na het werk ben ik buiten voor mijn kamer gaan zitten en ben weer verder gegaan in mijn boek. Halverwege werd ik gestoord door een paar springende negertjes om mij heen, die ook aandacht wilden. Dus ging ik in mijn kamer even wat halen voor ze en dat vonden ze natuurlijk helemaal geweldig. Het werd een paar kleurplaten met een pak viltstiften. Ik probeerde het georganiseerd aan te pakken door ieder kind 1 kleurplaat te geven en 1 vilstift per keer, maar het liep uit tot complete CHAOS.

Zo stonden ze met 10 viltstiften tegelijk in hun handjes en waren ze ruzie aan het maken over van wie welke kleurplaat was, ookal waren deze al half ingekleurd. Het oudste meisje wist het goed gemaakt, zij mocht alle kleurplaten hebben en liep ermee vandoor.

Vervolgens bleef ik dus over met allemaal sippe kindjes en na de kleurplaten weer terug gekregen te hebben, had het meisje het nu gefocust op de viltstiften. Achja, uiteindelijk valt de schade mee. 5 Viltstiften zijn weg en de helft is kapot, omdat ze er zo hard op drukken.

Toen het donker begon te worden, ging ik maar naar binnen verkassen, alleen deed mijn stroom het nog steeds/weer niet, dus zat ik lekker in het donker.

Na het eten kwam Desmond weer langs bij mij en vroeg hij of ik een stukje wilde lopen en dat gingen we doen. Tinkong by night. Langs alle spelende kinderen, de mensen die nog steeds druk aan het werk zijn en langs zijn familie, waar we nog even naar een film hebben gekeken.

Na de film ben ik weer terug naar huis gegaan en had ik afgesproken om morgen met Desmond naar zijn boerderij te gaan.

Joe!