De kindervulkaantjes en het kinderinfuus

28 mei 2018 - Tenkon, Ghana

28-05-2018, Tinkong & Koforidua

Vandaag weer naar de kliniek voor een stagedagje. Ik had mijn thermometer meegenomen, want de thermometers die in de kliniek lagen waren beide zowat kapot, daar waren ze dus super blij mee.

Bij de wards was het nog erg rustig, dus ging ik even kijken bij de injection/dressing room en heb hier nog een aantal wonden verzorgt, ook keek ik nog bij een erg vreemde wond mee. Een jongen had een wond op zijn ballen, hij zei dat hij gebeten was door een insect. Ik wist niet dat ze vrouwen hier zo noemen.

Daarna nog even een paar intramusculaire injecties gezet, vooral voor malaria. De verpleegkundige brak de flacons waar het medicijn in zat gewoon met haar handen, zonder een gaasje of iets. Dat ging niet altijd goed en daarom liep ze met een pleister om haar vinger, maar luisteren naar mijn advies ho maar. De verpleegkundige maakte het alleen maar erger, ze pakte namelijk een tang en kneep daar de bovenkant van de flacon mee kapot. Daar reageerde ik erg geschokt op, want de verpleegkundige wilde de vloeistof die erin zat nog gebruiken, waar misschien wel kleine glas deeltjes in zaten. De verpleegkundige moest lachen toen ik zei dat er glas stukjes in konden zitten en nam al mijn advies niet op, maar ging vrolijk verder op haar manier.

Na het werk had ik afgesproken om samen met Lisette naar het zwembad te gaan. Dus even wat eten, spullen bij elkaar rapen en gaan.

Op de terug weg van het zwembad ging het opeens keihard regenen en moest dus ergens schuilen voordat ik naar huis kon. Anders is de weg naar mijn huisje helemaal modderig en glad. Tijdens het schuilen stond er ook een klein meisje die met haar handen naar buiten stond op regen op te vangen en dronk dit dan op. Het wel was schattig, maar ook wel zielig.

Door de regen kon mijn gastgezin ook niet koken en op het menu stond dus een restje kenkey.

29-05-2018, Tinkong & Koforidua

Vandaag weer een dag bij de vitals table. Er moest een kindje geïnjecteerd geworden en dat lieten de verpleegkundigen maar aan mij over, normaal laat ik de jonge kinderen over aan de verpleegkundigen van hier, want de kinderen maken soms onverwachtse bewegingen of beginnen keihard te huilen.

Dit was ook weer zo een geval. Voor dat de injectie klaar gemaakt was was het kind al hard aan het huilen, heel de kliniek kon ervan meegenieten.

De rest van de dag nog een paar mensen geïnjecteerd en toen was de dienst alweer klaar.

Terug naar huis en daar even wat eten en vervolgens samen met Lisette naar het internetcafe gaan. Daar heb ik even goed aan school gewerkt en daarna weer terug naar Tinkong!

Daar stond Desmond al op mij te wachten en heb hem de foto’s laten zien van Nederland en het boekje van mijn vrienden. Hij zag dat ik altijd aan het eten was op de foto’s en ja, dat moet ik hem ook wel toegeven. Ook vroeg hij zich af of ik een alcoholverslaving had, want op iedere foto stond ik wel met drank. Voor de rest hebben we om alles foto’s hard gelachen.
30-05-2018, Tinkong

Goeiemorgen, vandaag was ik op tijd wakker voor stage, alleen regende het zo hard, dus ben ik maar even thuisgebleven.

Maar toen had droog was ging ik snel naar de kliniek, waar het erg rustig was. Dat kwam natuurlijk ook door het weer.

’s Middags heb ik bij het guesthouse gezeten om nog aan school te werken, naja, er was een of andere mierenplaag gaande daar, dus ben ik weer ik teruggegaan.

Terug wilde ik dan hard aan school gaan werken, maar halverwege werd ik weer gestoord door alle kindjes die rond mij heen stonden te springen en druk liepen te doen. Toen ik binnen ging zitten klopten ze allemaal op de deur, wel schattig. Maar wilde nu even aan school werken.

Dat ging nu wel aardig en heb de rest van de dag aan school gewerkt en natuurlijk even fufu gegeten.

31-05-2018, Tinkong & Koforidua

Goeiemorgen, vandaag weer bij de vitals table.

Daar waren twee kindjes die wat paracetamol siroop moesten, want hun temperatuur was te hoog, maar voordat het er volledig in was. Spoot er zo weer uit als twee kleine vulkaantjes, en wie zat er naast. Natuurlijk ik weer, dus mijn hele broek zat onder de plakzooi.

Daarna ging ik naar de wards en hier moest een meisje van 3 jaar oud een infuus krijgen. Het vinden van een goed bloedvat ging niet, dus gingen ze maar proberen. Na 6x proberen in de armen vonden ze het daar genoeg (hij zat er wel een enkele keer in, maar dan trok het meisje het infuus er weer uit) en gingen ze verder aan de voet, na het daar nog een paar keer geprobeerd te hebben lieten ze het meisje maar even rusten.

Daarna kwam er een jongetje van 2 jaar oud, die ook een infuus moest. Dit ging ook niet helemaal goed en het jongetje trok ook het infuus eruit, wat leidde tot een bloedbad. Maar gelukkig lukte het na een paar keer wel om het infuus te zetten.

Na het werk ben ik naar het internetcafé gegaan om daar hard aan school te werken

Toen ik thuis kwam en even wat wilden opladen deden mijn stopcontacten opeens BOEM en stopten met werken, naja, morgen weer een nieuwe dag.

Joe!