Festival weekend

15-03-’18, Tinkong, Koforidua, Anloga & Dzita

Vandaag stonden Lieke, Inge en ik rond 7 uur op om vroeg op pad te gaan! 

Eerst met de trotro naar Koforidua om daar in een trotro naar Tema te gaan zitten. Met in totaal 4 mega tassen gaan we op pad, hoe gaat dit passen in die trotro’s vragen we onszelf nog af?

Een tas onder de bank voor ons, één links, één rechts en één op schoot, dan zou het moeten passen. Nou, nu maar wachten tot deze trotro vertrekt, dat kan altijd wel even duren. Rond 11.00 kwamen we dan eindelijk aan in Tema, wat een lange rit was dat…

Daar op zoek met onze bezwete hoofdjes naar een trotro richting Keta, want daar staat een mooi weekend op ons te wachten. Trotro naar Keta kostte ons 20 cedi per persoon (minder dan 4 euro) en is nog zo een 2 uur!

Na 2 uur in de trotro waren we dan dichtbij. Er was nog een man die ook naar het weekend ging en zo kwamen we aan de praat met een vrouw, die ons hielp naar onze hotels te komen. Ik zat in guesthouse Mai Victory in Anloga. Toen ik aankwam zat de eigenaar al te wachten, met een grote glimlach vertelde hij over Anloga en vroeg hij waarom ik in Ghana was. Na even met de man gesproken te hebben was het dan toch hoog tijd om die 2 zware tassen te dumpen in mijn kamer. 

De kamer zag er niet verkeerd uit, alleen je moest niet op de wasbak leunen, want dan kieperde die. En er was maar één stopcontact in de hele kamer… Nou, daar kan ik mee leven, maar hij laadde de helft van de tijd ook niet op. Toen ik aankwam lag de stroom er ook uit, dat zou vanavond ergens weer opgelost worden. Pff.

Na even opgefrist te hebben ging ik alvast naar the Meet Me There Lodge in Dzita. Hier is een feestelijk weekend festival op een super mooie plek.

Voor vandaag stond op het programma: een boottocht over de Volta rivier en een kampvuur op het strand met borborbor drummers. Maar natuurlijk, het is Ghana, niet alles loopt vlekkeloos…

En hoe hard we ook gehaast hadden, de boot was al weg en zou geen 2x zijn tocht maken. Gelukkig waren er meer die in hetzelfde schuitje zaten als wij (of juist niet) en daar hebben we de rest van de tijd mee opgetrokken. 

Later kwam iedereen van de boot terug en zijn we gaan praten met 2 Engelse meiden. Zij vertelde dat 80% hier vrienden zijn van de eigenaren en dat 90% Engels is. Oh. Via vertrouwelijke bronnen kregen we te horen dat er nog 2 Nederlandse meiden waren en de zoektocht was begonnen.

Om 19.00 zouden we eten (dat werd dus 20.00), op het menu stond rijst met kip en het was echt heerlijk. Daarna gingen Lieke en Inge naar huis, maar vond ik gelukkig de andere 2 Nederlandse meiden, dus ben ik met hun naar het kampvuur en naar de borborbor drummers geweest.

Dit was echt een leuk, feestelijk gebeuren. Een grote groep was aan het dansen (ik ook? Nee natuurlijk niet, stomme vraag) en de rest zat lekker naar de sterren te kijken.

Omdat de bus geregeld door het festival nog niet zou vertrekken, want alles moest nog opgeruimd worden pakten de meiden en ik maar een taxi naar het hotel.

16-03-’18, Anloga & Dzita

Goeiemorgen, ik word weer op tijd wakker, maar bleef nog even lekker in bed leggen.

Daarna ging ik even buiten zitten en kwam ik twee Engelse jongens tegen, die gingen een stukje lopen en ik ging met ze mee. Overal waar we waren stopten ze even om te kijken, zo stonden we een kwartier bij een automonteur te kijken en renden ze daarna achter geitjes aan.

Daarna ben ik met de bus naar het festivalterrein gegaan met Lieke en Inge. Op het terrein eerst even gechilled bij het water en nog een Batik workshop bijgewoond. Bij de workshop kregen we een stuk katoen en konden hier met een soort kaarsvet stempels zetten op het katoen. Daarna ging het echte festival open en moest iedereen hier heen. Het festival begon met een cultureel optreden, dit was een lokale groep die danste, muziek speelde en zongen. 

Daarna gingen er bandjes en dj’s op het podium spelen. Dus zijn we lekker op de bedden daar gaan liggen en hebben genoten van de muziek. Na een aantal biertjes bij mij en coctails bij Lieke en Inge gingen we ook even kijken bij het dansgedeelte. Lieke kwam met het briljante idee om een lokaal shotje te nemen. Er waren 3 smaken: lemongrass, ginger of ananas. 

We wilden kiezen voor ananas, maar dit was de sterkste van de drie zei de barman en zijn favoriet was de lemongrass, dus doe er maar 3 van die. Bah, wat een sterk spul was dat. Er was wel een voordeel, mijn mond rook wel lekker naar lemongrass.

Al het geld wat met dit weekend verdient wordt, wordt gestoken in nieuwe wc’s voor het dorp, dus we konden met een goed gevoel door feesten!

Tijdens het avond eten kwam er een jongen naar Lieke toe. Lieke was er vrij zeker van dat hij homo was, nja, ik was erg 100% zeker van dat hij meer interesse had voor meiden als haar. Uiteindelijk hebben we een weddenschapje ervan gemaakt. Het avondeten bestond dit keer uit cassave chips met kip en salade en was echt heerlijk.

Na het eten gingen we naar huis toe, omdat we allemaal toch wel erg moe waren. Morgen weer een dag!

17-03-’18, Anloga & Dzita

Hmm, ik had zelf een brood meegenomen, want ik wist dat je voor het ontbijt in het hotel moest betalen, maar het brood was al aardig beschimmeld. Het brood heb ik dus gelijk in de prullenbak gegooid en ontbijt besteld in het hotel. 

Daarna ben ik al naar het terrein gegaan om daar te chillen bij het strand en langs de djembé workshop te gaan. Het middageten bestond uit yam met een stew of banku met een vis. Ik koos natuurlijk voor de yam (net als iedereen).

Daarna zijn we weer op de bedden op het strand gaan liggen. Na even lekker gelegen te hebben werden we opeens besprongen door een hele groep kleine negertjes. Ik was muziek aan het luisteren via mijn oortjes, maar de kinderen wilden allemaal meeluisteren. Dus mijn muziek stond vol aan en de kinderen waren aan het meebewegen op de beat.

Tijdens het eten ging het opeens hard regenen en viel de stroom uit. Dus zaten we in het donker te eten van ons lekkere eten. Na een tijdje ging de stroom weer aan en zat de jongen (van de weddenschap) weer naast Lieke. Naast mij zat een jongen die iets te diep in het glaasje had gekeken en lag lekker te slapen op de tafel.

Na het eten gingen we weer naar het dansgedeelte en hier hebben we de rest van de tijd doorgebracht. Dit keer hielden we het langer vol en wilden we de bus van 11 uur terug nemen.

Wij dus om kwart voor 11 richting de bus om er zeker van te zijn dat we op tijd waren. Toen we bij de bus waren zei de buschauffeur dat hij niet reed, want er waren te weinig mensen. We moesten maar een taxi nemen, uhu. Na een lange discussie reed de buschauffeur dan uiteindelijk wel. 

18-03-’18, Anloga & Dzita

Vandaag was het de laatste dag van het festival en gingen we hier nog vol van genieten. De eerste paar uren heb ik alleen maar lekker op het bed gelegen op het strand en een beetje naar muziek geluisterd. De tijd ging wel heel erg snel en dat merkte ik later ook… 

Ik was aardig verbrand over heel mijn lichaam, maar vooral mijn keel was verbrand.

In de middag werden we weer besprongen door een groep kleine negertjes. Ze wisten al een beetje hoe mijn telefoon werkte, dus gingen ze hier mee klooien en uiteindelijk zaten ze Candy Crush (sendie kroesj voor oma) te spelen. Oma, wil je nog een leven sturen? 

Uiteindelijk hadden ze ook Snapchat ontdekt en het hondenfilter vonden ze helemaal geweldig. Toen ze dit aan al hun vriendjes vertelde had ik opeens 20 hondjes rond mij heen.

Het eten was weer klaar, dus aanvalluh!

Tijdens het eten kwam de jongen van de weddenschap er weer bij zitten. Lieke was er niet meer zo zeker van dat hij homo was en ik had de weddenschap natuurlijk gewonnen.

Na het avondeten gingen we naar huis, want we waren allemaal wel erg moe en we moesten morgen nog een hele dag reizen terug naar Koforidua. We hebben afscheid genomen van de andere twee Nederlandse meiden die alleen op het festival waren.

Toen we een taxi vonden, vroeg die 10 cedi per persoon om ons thuis te brengen. Oplichterij! Dat vonden wij natuurlijk te veel. Dus wij zeiden 20 cedi voor ons 3. Uiteindelijk ging hij hiermee akkoord, maar kwamen er nog 3 Ghanezen bij. Met zijn 7en in een normale personenauto bestemd voor maximaal 5 personen…

De Ghanezen waren echter niet blij met de prijs en zo begon een eeuwige discussie. Toen zijn we met de Ghanezen mee gegaan naar een andere taxi en deze gaf wel een normale prijs van 2 cedi per persoon.

19-03-’18, Anloga, Accra, Tinkong & Koforidua

Poh, wat heb ik slecht geslapen. Totaal denk ik een uurtje… Alles deed pijn omdat het verbrand was.

Na alles ingepakt te hebben, gingen we richting Accra om daar naar een winkelcentrum te gaan. Dat wilde de meiden. 

We zaten in een trotro, maar het rook enorm naar vis. Eerst dachten we dat het vanaf buiten kwam, maar toen zagen we dat er achter ons 3 grote tonnen met verse vis stond, dit was nog niet zo erg. Het werd pas erg toen ik er na een half uur achter kwam dat heel de grond ook nat was door de vis en mijn tas stond precies in het goorste gedeelte…

Uiteindelijk kwamen we dan in het winkelcentrum en hier hebben de meiden geshopt. Ik heb even gekeken, maar het was echt 3x niks.

Ook kwam ik erachter dat ik een paar blaren had op mijn keel van het verbranden, oeps.

Na uitgeshopt te zijn gingen we naar het trotro station om daar een trotro naar Koforidua richting Tinkong te pakken. Na een lange rit waren we dan eindelijk in Tinkong.

Na mijn spullen in het huis gedropt te hebben was ik van plan om naar het internetcafe te gaan. Daarna ben ik weer terug naar het huis gegaan en dat was het weekend !

Joe!